Tuesday, July 25, 2006

ரயில் பயணத்தில்...

Question : What happens when a girl like me travels alone in a long distance train and it gets stuck at someplace for 3 hours?
Answer: She attempts poetry.

These are my creations at such time...

ரயில் ஜன்னல் வழி நோக்க
கூடவே வந்தது தண்டவாளம்
எட்டி பார்த்தேன்
முடிவு தெரியவில்லை
அதுவும் நம் நட்பை போல்தானா?



கனவில் கன்னம் கிள்ளினான் அவன்
விழித்தபின் வலிக்கிறது
சுகமாய் மனதில்

"தலை வலிக்கிறது", என்றாய்
"எனக்கும்", என்றேன்.
"உனக்குமா", என வினவினாய்
உன் வலியை நான் உணர்வதை நீ உணராமல்.

7 comments:

Hameeduddin said...

Where else can i write this modest one?

En Nizhal mele Nizhal thoovi parantha paravai...
Varutham illamal parakkirathu
Nizhalgal sandithaal kaadal alla..
Enbathai manam etrukolla marukkirathu..

Girl of Destiny said...

ah haa...kalakitta shah!

Hameeduddin said...

hey chk out the tamizh poetry on my blog ..

the inward odyssey said...

oru
sweet staale
paniyaram
saapidugirathe...adadey !!!

lol..that one cracks me up...jokes apart..good one's..but irunthaalum evalo senti koodathu

Girl of Destiny said...

Vidu...edho konjam feel panniten! Adhukaprom no such writings!

priti said...

kalakkare mathi....nee kavidhai ellam kooda ezhudhuviya??? :)

Narayanan said...

Good ones. Would encourage you to document your Haikus:)